کرسف karasfi.ir
اخبار و اطلاعات شهری کرسف
کرسف karasfi.ir
اخبار و اطلاعات شهری کرسفجهانشاه خان امیر افشار
مشاهیر کرسف
جهانشاه خان امیرافشار (زادهٔ۱۲۲۰ خورشیدی در کرسف، درگذشت ۱۳۰۷ خورشیدی در نجف)، از تیره قاسملو ایل افشار و از مالکین بزرگ و فئودال‌های مقتدر زنجان بود. املاک او بخش‌هایی از گروس، زنجان، همدان و اردبیل را در بر می‌گرفت. وی مردی عاقل و باهوش بود. او در محدوده املاکش حکومتی مستقل ترتیب داده بود و به حکام دولتی و فرامین حکومتی اعتنایی نمی‌کرد.
زندگی:جهانشاهخان با حمایت آقا ابراهیم‌خان امین‌السلطان و بعدها علی‌اصغرخان اتابک، قدرت یافت. او به فرمان‌های دولتی بی‌توجه بود و از حاکمان منصوب دولت اطاعت نمی‌کرد و عاقبت بر اثر اقدامات مستقلانه خود با عبدالعلی میرزا احتشام‌الدوله (پسر فرهاد میرزا معتمدالدوله و حاکم زنجان در سال ۱۳۰۶ (قمری)) طرفیت یافت. کار به درگیری میان نیروهای دو طرف کشید که در پی آن جهانشاهخان پیروز و احتشام‌الدوله دستگیر و زندانی شد. چون خبر به ناصرالدین شاه رسید، عده‌ای را برای دستگیری جهانشاهخان به زنجان فرستاد. جهانشاهخان شبانه عبدالعلی میرزا را آزاد کرد و به تهران فرستاد و خود به تبریز رفت و در خانه آقا میرزا جواد مجتهد تبریزی بست نشست. ولی پس از چند ماه با وساطت علی‌اصغرخان اتابک مورد بخشش شاه قرار گرفت و به زنجان بازگشت.
در سال ۱۳۳۱ ق شجاع الدوله با مساعدت روس‌ها در تبر یز حکومت میکرد و برادرش سردار موید حاکم زنجان بود. شجاع الدوله می‌خواست زنجان را به طور قطع به آذربایجان الحاق کند. جهانشاه خان مقاومت نمود و زد و خوردهایی بین او و شجاع الدوله بوقوع پیوست. در اثر مداخلات حکومت مرکزی بالاخره از تجاوزات شجاع الدوله جلوگیری بعمل آمد. امیرافشار نسبت به حجةالاسلام آخوند ملا قربانعلی زنجانی اعتقاد کامل داشت و او را پس از سقوط محمدعلی شاه تحت حمایت خود قرار داد و تحت حراست نیروی نظامی شخصی خود به عراق برد.
جهانشاهخان در سال ۱۳۰۵ به حکم رضا شاه که برای محو معارضین سلطنت و گردنکشان محلی تلاش میکرد، دستگیر شد. اما با تقدیم مقدار زیادی وجه نقد و بخشی از اموال ارزشمندش به شاه، آزادی خود را به دست آورد. ولی از روی دوراندیشی و از بیم تکرار اتفاقات مشابه، در زنجان نماند و رهسپار عراق شد. او پس از دوسال اقامت در نجف در شب پنجشنه ۱۵ رجب ۱۳۴۷ (برابر ۱۳۰۷ خورشیدی) در سن هشتادوهفت سالگی درگذشت. پیکرش را در یکی از حجره‌های رواق بالای سر حضرت علی بن ابی‌طالب دفن کردند. میرزا خلیل شاعر در تاریخ وفاتش شعری سرود که بر سنگ مزارش نگاشتند و بیت پایانی آن چنین است:
خواستم از طبع تاریخش بگفتا زین حساب غمزش حوران بر او ماه رجب رفت زوال
فرزندان:
محمدعلی‌خان صارم‌السلطان، در زمان حیات پدر درگذشت و دو پسر و چهار دختر داشت، پسرانش:
محمدحسین‌خان امیرافشار، هفت فرزند داشت، از جمله:
منوچهر امیرافشار، نمایندهٔ زنجان در دورهٔ ۲۰ مجلس شورای ملی
جهانشاه امیرافشار، نمایندهٔ زنجان در دورهٔ ۲۴ مجلس شورای ملی
محمدحسن‌خان امیرافشار، نمایندهٔ زنجان در ادوار ۱۶ و ۱۷ مجلس شورای ملی
علی‌اصغرخان سردار فاتح
خصوصیات:
جهانشاه خان علاقه بسیار به شکار داشت و به همین منظور در کنار سد باستانی کرسف و دریاچه، عمارتی بنا کرده بود و در زمان حضور در منطقه و شکار در آنجا سکونت میکرد. او با وصف ثروت فراوان به زندگی ایلاتی و ساده علاقه‌مند بود. با اعیان و اشراف تهران رفاقت داشت. به‌علت علاقه به شکاردوستی محکمی بین او و حسن مستوفی و صولت‌الدوله قشقایی و عبدالحسین میرزا فرمانفرما برقرار بود.
پانویس:
شرح درگیری های جهانشاهخان را عباس خان افشار (۱۲۸۲-۱۳۲۷ ه. ق) متخلص به پریشان به نظم کشید و جهانشاهنامه نامید. بیت‌های آغازین آن چنین است:
الا ای صبا قاصد اهل راز برو پیش استاد شهنامه ساز
زمین بوس بعد از طریق ادب از او بر پریشان اجازت طلب
شهان را اگر شاهنامه خوش است جهان را جهانشاهنامه خوش است
روان گشت از هر طرف پیک مرگ گلوله ببارید همچون تگرگ
اجل خاک بر فرقها ریخته قضا زهر بر جامها بیخته
همه کشته، افتاده اندر مغاک همه سینه از تیغ‌ها چاک چاک
منابع:
میرزا خلیل. دیوان میرزا خلیل شاعر. خطی.
کسروی، احمد. ده سال در عدلیه.
مجتهدی، مهدی. رجال اذر بایجان در عصر مشروطیت. تهران، ۱۳۲۷.
عاقلی، باقر. خاندان‌های حکومت گر در ایران (جلد دوم). تهران: نشر نامک، ۱۳۸۶. ISBN 964-6895-42-5.
منبع: ویکی پدیا
من از سمت‌مادری از اقوام‌ایشان‌هستم.یعنی عموی پدر بزرگم‌میشدن
سلام بنده هم از طرف مادری به ایشان منصوب میشوم.و پسرشان اصغر بیگ پدر بزرگ مادرم هستند.
من از طرف مادری از اقوال امیر جهانشاه افشار هستم کسانی که از اقوال و بازماندگان هستند لطفا پیام بدن
بنده نویسنده و هنرمند سینما هستم